Dexmedetomidine is als oromucosale gel in de handel en vermindert bij honden stress en angst veroorzaakt door geluid.
Tasipimidine verlicht situationele onrust en angst bij honden, veroorzaakt door lawaai of vertrek van de eigenaar.
Zie ook: Alfa-2-adrenerge agonisten
Dexmedetomidine wordt als oromucosale gel na toediening op het mondslijmvlies matig geabsorbeerd (biologische beschikbaarheid 28 %). Na doorslikken van de gel is er geen meetbare absorptie en is de gel mogelijks niet effectief. De maximale plasmaconcentratie treedt 0,6 h na oromucosale toediening op. De dosis kan herhaald worden na 2 h.
Tasipimidine wordt als orale oplossing bij nuchter honden na orale toediening snel geabsorbeerd. Eten vertraagt de absorptie en de maximale plasmaconcentratie. Het begin van het effect van tasipimidine wordt gewoonlijk binnen een uur na de toediening van de behandeling waargenomen. De duur van het effect varieert per dier en kan tot 3 h of langer aanhouden. De dosis kan herhaald worden na 3 h.
Niet toedienen
- bij ernstige cardiovasculaire stoornissen, ernstig nier- of leverfalen.
- aan honden die duidelijk gesedeerd zijn door een vorige dosis.
Dexmedetomidine-gel:
- Vaak: door de tijdelijke vernauwing van de bloedvaten kan een kortstondige bleekheid van de mucosae optreden ter hoogte van de toedieningsplaats.
- Vaak: sedatie, braken en urinaire incontinentie.
Tasipimidine-oplossing:
- Zeer vaak: lethargie en braken
- Vaak: sedatie, gedragsstoornissen (blaffen, schuwheid, desoriëntatie, verhoogde reactiviteit), bleke slijmvliezen, ataxie, diarree, urine-incontinentie, misselijkheid, gastro-enteritis, polydipsie, leukopenie, overgevoeligheidsreacties, slaperigheid en anorexie.
Verlaging van de hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur kunnen voorkomen.
Stoffen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken (bv. clomipramine, fluoxetine, methadon, propofol, isofluraan), zullen het effect van dexmedetomidine of tasipimidine versterken.
- Met een testdosis tasipimidine kan worden nagegaan of de gekozen dosis veilig is en geen bijwerkingen veroorzaakt bij de behandelde hond als die alleen gelaten zal worden.
- Aangezien de oromucosale dexmedetomidine-gel niet actief is nadat hij wordt doorgeslikt, dient het verstrekken van voedsel of snoepjes binnen 15 minuten na het toedienen van de gel te worden vermeden. Indien de gel werd doorgeslikt, kan 2 uur later zonodig een nieuwe dosis toegediend worden.
- Deze stoffen zijn werkzaam bij de mens, vermijd contact met de huid of slijmvliezen. Draag handschoenen bij toediening van de dexmedetomidine-gel. Zwangere vrouwen moeten contact met dit middel vermijden.
- Berg de spuit na toediening meteen op en houd deze steeds buiten bereik van kinderen.
