De macroliden, lincosamiden en streptogramines vormen samen de MLS antibioticumfamilie. Hierbij worden eveneens de pleuromutilines gevoegd, die uitsluitend voor diergeneeskundig gebruik zijn.
Met uitzondering van virginiamycine, dat niet als diergeneesmiddel in België in de handel is, worden de streptogramines niet therapeutisch gebruikt.
Deze antibiotica bezitten, ondanks een verschillende moleculaire structuur, talrijke gemeenschappelijke eigenschappen.
Ze zijn allen bacteriostatisch of bactericide naargelang de dosis, binden op de 50S-subeenheid van de ribosomen, vertonen een sterk lipofiel karakter en hebben een hoge weefsel- en intracellulaire distributie.
Deze antibiotica worden niet bij de mens gebruikt. Hun werkingsspectrum is vergelijkbaar met dat van tylosine, maar de activiteit tegenover mycoplasmen en anaeroben is sterker. De werkzaamheid tegen Enterobacteriaceae is verwaarloosbaar. Wegens zijn toxiciteit bij andere diersoorten, wordt tiamuline alleen bij pluimvee, konijnen en varkens gebruikt.
De diergeneesmiddelen uit deze groep zijn geïndiceerd voor de behandeling van respiratoire infecties en spijsverteringsaandoeningen. Tiamuline is bij pluimvee ook geïndiceerd voor de behandeling van infectieuze synovitis. De gevoelige kiemen die voor deze pathologieën verantwoordelijk zijn, worden in de bijsluiters opgesomd. Voor veel specialiteiten zijn de farmacokinetische gegevens beschikbaar.
Tiamuline is een semisynthetisch derivaat van pleuromutiline. Zijn antibiotische werking berust net zoals deze van de antibiotica uit de MLS-groep, op de inhibitie van de eiwitsynthese ter hoogte van de 50S-eenheid van de ribosomen.
De farmacokinetische eigenschappen van tiamuline zijn vergelijkbaar met deze van de macroliden.
Wegens toxiciteit bij andere diersoorten, wordt tiamuline alleen bij pluimvee, konijnen en varkens gebruikt.
Uitzonderlijk kan bij varkens huiderytheem of intense pruritus optreden. De behandeling moet dan worden stopgezet. Uitzonderlijk treedt bij het varken sterfte op.
Tiamuline mag niet samen met ionofore antibiotica (monensine, salinomycine, narasine) worden toegediend toedienen tijdens of 7 dagen voor en na de behandeling.
Kan tijdens dracht of lactatie bij varkens of konijnen worden toegediend of tijdens de legperiode bij kippen (leghennen, vermeerderdieren) of kalkoenen.
